-
1 odmian|a
f 1. (przemiana) change- odmiana fortuny/losu a change of fortune/fate- odmiana charakteru a change of character- odmiana na lepsze/na gorsze a change for the better/worse- może dla odmiany pójdziemy do kina? maybe we’ll go to see a film for a change?2. (wariant) variant- regionalne odmiany języka regional variants of the language3. Biol. variety- wczesne odmiany jabłek early varieties of apple- rakoodporna odmiana ziemniaka a blight-resistant potato variety4. pot. (zmieniona pogoda) change- wiatr przyniósł odmianę the wind brought a change (in the weather)- bolały go stawy na odmianę he felt it in his joints whenever the weather changed5. Jęz. (fleksja) inflection- odmiana rzeczowników/przymiotników przez przypadki declention, case inflection of nouns/adjectives- odmiana czasowników przez osoby/czasy/strony conjugation, the inflection of verbs for person/tense/voice6. Antrop. race- odmiany człowieka human racesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odmian|a
-
2 odmiana
* * *f.1. (= zmiana) change, modification, alteration; odmiana losu change of fate; dla odmiany l. na odmianę for a change.2. (= wariant) variety.3. biol. variety.4. jęz. (= fleksja) inflection.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odmiana
-
3 odmiana odmia·na
-ny, -ny; dat sg & loc sg - nief1) (= przemiana) change2) (= wariant) variety3) (gatunek, rodzaj) strain, variety4) (w językoznawstwie) inflectiondla odmiany pójdę do kina — for a change I'll go to the cinema BRIT lub movies US
См. также в других словарях:
odmiana — ż IV, CMs. odmiananie; lm D. odmianaan 1. «uczynienie, stanie się innym, odmiennym; przemiana, zmiana» Odmiana fortuny, losu. Odmiana charakteru. Odmiana na lepsze, na gorsze. Bez odmiany. ◊ Dla odmiany, na odmianę «dla urozmaicenia; żeby było… … Słownik języka polskiego
amerykanizm — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. amerykanizmzmie {{/stl 8}}{{stl 7}} wyraz, zwrot, konstrukcja składniowa charakterystyczna dla odmiany języka angielskiego używanej w Stanach Zjednoczonych {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
długogłowość — ż V, DCMs. długogłowośćści, blm antr. «zarys głowy ludzkiej widzianej z góry, wydłużonej ku tyłowi, charakterystyczny dla czarnej odmiany człowieka oraz niektórych typów antropologicznych odmiany białej; dolichocefalia» … Słownik języka polskiego
gotycki — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} będący gotykiem, charakterystyczny dla gotyku, związany z gotykiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Styl gotycki. Druk gotycki. Odmiany pisma gotyckiego.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
arktyczny — arktycznyni «związany z północnym biegunem Ziemi lub z obszarami położonymi wokół niego; północny, polarny» Powietrze arktyczne. Wiatr, prąd, klimat arktyczny. Zima arktyczna. Ekspedycja arktyczna. ∆ antr. Typ arktyczny «typ antropologiczny… … Słownik języka polskiego
mongolski — mongolskiscy «dotyczący Mongołów (narodu w Azji Środk.wej), właściwy Mongołom» Języki, ludy mongolskie. Literatura, kultura mongolska. Pismo mongolskie. ∆ antr. Fałda mongolska «fałda skóry zakrywająca od góry po wewnętrznej stronie oka górną… … Słownik języka polskiego
norka — ż III, CMs. norkarce; lm D. norkarek 1. zdr. od nora Mysz wysunęła się z norki. 2. zool. «Mustela, niewielki ssak drapieżny z rodziny łasicowatych, zamieszkujący leśne bagniska i brzegi śródleśnych rzek i jezior» ∆ Norka amerykańska «Mustela… … Słownik języka polskiego
orientalny — orientalnyni «właściwy ludom, językom i kulturze Wschodu, charakterystyczny dla Wschodu; wschodni» Orientalny przepych, zbytek. Orientalna gościnność. Sztuka orientalna. Zapożyczenia językowe orientalne. ∆ Filologia orientalna → orientalistyka ∆… … Słownik języka polskiego
pokrój — m I, D. pokrójkroju zwykle blm 1. «rodzaj, typ» zwykle w wyrażeniu: Ktoś lub coś (jest) jakiegoś pokroju. 2. biol. «całokształt cech morfologicznych, ogólny wygląd zewnętrzny zwierzęcia lub rośliny, charakterystyczny dla danego gatunku, rasy,… … Słownik języka polskiego
prognatyzm — m IV, D. u, Ms. prognatyzmzmie, blm antr. «silne wysunięcie ku przodowi części twarzowej czaszki, głównie szczęk, typowe dla kopalnych form człowiekowatych i czarnej odmiany człowieka» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
śródziemnomorski — [wym. śród ziemnomorski] 1. «leżący, znajdujący się, występujący nad Morzem Śródziemnym; charakterystyczny dla obszarów leżących nad Morzem Śródziemnym» Strefa śródziemnomorska. Roślinność śródziemnomorska. Okolice śródziemnomorskie. ∆ antr. Typ… … Słownik języka polskiego